چونان نینوا
در صبح عاشورا
با آنکه میدانم یک ظهر
جاودانه ام میکند
چشم به غروبی دارم
بالا بلند
تنها عشق میتواند
معنای غروب و مرگ را
به سکه ای سیاه بفروشد
و جاودانگی
این حرف شب عاشقان را
تا ابد.......
در نهانخانه ی دل صاحبدلان
و نه ....
صاحبان دل به امانت بگذارد
گفتم...
تنها به جرم عشق چشم به غروب دارم
بی هیچ واهمه ای از بی کسی
و تنهایی
و میدانم..مادام که اصوات در کهکشانها جاری است
من نیز جاودانه ام
ترسانیدنم از پوشالین حریق حرم در ظهر
بازیچه ایست
فراموش میشود...
شاید...
کربلا رو از دید دیگه ای به شعر کشیده ای ..
صاحب دل
به جرم عاشقی
چشم به غروب دارد
..
ممنون
ممنون
انشاءاله بتونم لیاقت عشق حسین (ع) را داشته باشم