رهایم کن
ببر این بندها را
ببر این یوغ ها را
نمی بینی چقدر خسته ام؟.....
نمی بینی چه دلتنگم؟ ......
رهایم کن
نگذار این روح خسته و سرگردان درگیر نگاهت باشد
نگذار این جسم پرآسیب محتاج هوایت باشد
رهایم کن....رهایم کن....
حکایت ما آدمها
حکایت کفشاییه که ......
اگه جفت نباشند...هر کدومشون
هر چقدر شیک باشند ..
هرچقدر نو باشند..
تا همیشه لنگه به لنگه اند
کاش ... خدا وقتی آدمهارو می آفرید
جفت هر کس رو باهاش می آفرید
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقفها....
به اجبار خودشون رو جفت نشون نمیدادند....
شاید آن روز که سهراب نوشت:
"زندگی باید کرد"
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت
خبری از طپش قلب جفا کار نداشت
باید اینجور نگارش میکرد:
چه شقایق باشی
چه گل پیچک و یاس
زندگی در گرو خاطره هاست
دل خوش از آنیم که حج میرویم
غافل از آنیم که کج میرویم
کعبه به دیدار خدا میرویم
او که همین جاست ، کجا میرویم
« مبعث حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص)مبارکـ »
عکسی که مشاهده میکنید عکسی است از کوه کوخرد که جمله لااله الا الله بر روی
آن نقش بسته است.
واقعا انسان خدا را بهتر میشناسد و بر قدرت و عظمت بی پایان او پی میبرد.
(وحده لا اله الا هو)